Ποια είναι τα μακροχρόνια αποτελέσματα της χειρουργικής αντιμετώπισης με αρτηριακά μοσχεύματα σε σχέση με τα φλεβικά;
Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους μετά την επαναιμάτωση αποφράσσεται έως και το 15% των φλεβικών μοσχευμάτων.
Μεταξύ πρώτου και έκτου έτους, το ποσοστό απόφραξης είναι 1% - 2% ανά έτος και μεταξύ του έκτου και του δέκατου έτους είναι 4% ανά έτος.
Δέκα έτη μετά την επέμβαση επαναιμάτωσης, μόνο το 60% των φλεβικών μοσχευμάτων είναι βατά και μόνο το 50% αυτών δεν παρουσιάζουν σημαντική στένωση. Επιπροσθέτως, η αθηρωματική νόσος των αρτηριών που επαναιματώνονται παρουσιάζει και αυτή πρόοδο περίπου στο 5% των ασθενών ανά έτος. Ο φαρμακευτικός έλεγχος, της χοληστερόλης, καθώς και οι λοιποί αντιλιπιδικοί παράγοντες έχουν προσφέρει σημαντική βελτίωση στον τομέα αυτό, καθυστερώντας την θρόμβωση των φλεβικών μοσχευμάτων και την ανάγκη για επανεπέμβαση σε ένα 10% των συγκεκριμένων ασθενών περίπου στα 10 έτη μετά την πρώτη επαναιμάτωση.
Αντίθετα, τα αρτηριακά μοσχεύματα υπερτερούν σημαντικά έναντι των φλεβικών, ως προς την αντοχή τους στο χρόνο.
Οι έσω μαστικές αρτηρίες ήταν αυτές που χρησιμοποιήθηκαν πρώτες από τα αρτηριακά μοσχεύματα και ακολούθησε η χρήση της κερκιδικής αρτηρίας ως ελεύθερο αρτηριακό μόσχευμα. Σήμερα, εξακολουθούν να θεωρούνται ως τα αγγεία μοσχεύματα επιλογής για την αναστόμωση με τα βασικά αγγεία στόχους.
Comentários