top of page
Δημήτριος Χρ. Ηλιόπουλος MD PhD ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
Διευθυντής Μονάδας Χειρ. Παθήσεων της Αορτής Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ
Καθηγητής Καρδιοχειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών
Καρδιοχειρουργικό Ιατρείο Υγεία
Μονάδα Χειρουργικών Παθήσεων της Αορτής
Νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ Λ. Κηφισίας & Ερυθρού Σταυρού 4 Μαρούσι
Τηλ.: 2106867689 - 2106867690
Χειρουργική Αντιμετώπιση του Διαχωρισμού της Αορτής.
Ο οξύς αορτικός διαχωρισμός αποτελεί σοβαρότατο σύμβαμα που χρήζει κατεπείγουσας χειρουργικής αντιμετώπισης.
Η αορτή αποτελεί τη μεγαλύτερη αρτηρία του ανθρώπινου σώματος και τροφοδοτεί με οξυγονωμένο αίμα όλο τον οργανισμό.
Η αορτή ξεκινάει από την καρδιά, συνεχίζει μέσα από τον θώρακα, την κοιλιά και καταλήγει σε δύο μικρότερες αρτηρίες τις λαγόνιες.
Ο αορτικός αυλός αποτελείται από τρείς χιτώνες: τον έσω χιτώνα, τον μέσο χιτώνα και τον έξω χιτώνα.
Ρωτήστε τον Ιατρό
Συμπληρώστε την φόρμα επικοινωνίας με τις ερωτήσεις σας:
Καρδιοχειρουργικό
Περιστατικό Αντιμετώπισης Διαχωρισμού της Αορτής
Όταν σε ένα σημείο του έσω χιτώνα υποστεί ρήξη, τότε εισέρχεται το αίμα εντός του τοιχώματος της αορτής, με αποτέλεσμα να διαχωρίζεται σε έκταση κατά μήκος το αγγείο, δημιουργώντας ένα ψευδή αυλό.
Ο ψευδής αυλός διογκώνεται (ανευρυσματική διάταση ) και το τοίχωμα του γίνεται λεπτό και αδύναμο με δυνητικό κίνδυνο να διαρραγεί.
Επίσης η διάταση της αορτής μπορεί να προκαλέσει στένωση ή απόφραξη των κλάδων της.
Ο διαχωρισμός της αορτής αποτελεί μία σοβαρή πάθηση του καρδιαγγειακού συστήματος και κατ΄επέκταση όλου του οργανισμού.
Ο διαχωρισμός της αορτής αξιολογείται χειρουργικά από τον χρόνο της έναρξης του.
Ο διαχωρισμός χαρακτηρίζεται ως οξύς, αν έχει συμβεί εντός δύο εβδομάδων, υποξύς αν έχει διάρκεια από 2 έως 6 εβδομάδες και χρόνιος αφού παρέλθει το χρονικό αυτό διάστημα.
Ο οξύς διαχωρισμός επιφέρει άμεσα θανατηφόρες επιπλοκές στον πάσχοντα, ενώ ο χρόνιος, προκαλεί ανευρυσματική διάταση στο πληγέν τμήμα της αορτής με σοβαρές ισχαιμικές επιπλοκές και κίνδυνο ρήξης.
Στην Ιατρική βιβλιογραφία υπάρχουν 2 ταξινομήσεις για τον αορτικό διαχωρισμό.
Η ταξινόμηση - σταδιοποίηση κατά DeBakey και η ταξινόμηση - σταδιοποίηση κατά Stanford.
Το 65% των περιπτώσεων του αορτικού διαχωρισμού ξεκινούν από την ανιούσα αορτή αμέσως μετά την αορτική βαλβίδα και τα στεφανιαία στόμια, το 10% εντοπίζεται στο αορτικό τόξο, το 20% στο άνω τμήμα της θωρακικής αορτής και το 5% στην θωρακοκοιλιακή αορτή.
Σε οξύ διαχωρισμό τύπου Α κατά Stanford ή Ι, ΙΙ κατά DeBakey, απαιτείται άμεση χειρουργική αντιμετώπιση.
Σε οξύ διαχωρισμό τύπου Β κατά Stanford ή ΙΙΙ κατά DeBakey, χωρίς επιπλοκές, η αντιμετώπιση είναι αρχικά συντηρητική και επικεντρώνεται στον έλεγχο της αρτηριακής πιέσεως και του πόνου.
Ενδείξεις άμεσης εγχειρητικής αντιμετώπισης είναι επίσης: ο επίμονος πόνος, η ύπαρξη ρήξης, η ανευρυσματική διάταση άνω των 5cm, η επέκταση του διαχωρισμού, η δημιουργία νέου διαχωρισμού, η μη ελεγχόμενη υπέρταση και η ισχαιμία των άκρων ή των οργάνων.
Η χειρουργική τεχνική που θα ακολουθήσει ο έμπειρος καρδιοχειρουργός εξαρτάται από τον τύπο του διαχωρισμού και τα συνυπάρχοντα προβλήματα όπως για παράδειγμα την ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας.
Η χειρουργική επέμβαση στον οξύ διαχωρισμό τύπου Α κατά Stanford ή Ι & ΙΙ κατά DeBakey, συνίσταται στην αντικατάσταση της ανιούσας αορτής με μόσχευμα από συνθετικό υλικό.
Αν η αορτική βαλβίδα παρουσιάζει ανεπάρκεια, λόγω της κατεστραμμένης αορτής, ο καρδιοχειρουργός θα διενεργήσει στον ίδιο χρόνο την αντικατάσταση ή την επισκευή της.
Η δύσκολη αυτή επέμβαση εκτελείται με τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας.
Η χειρουργική επέμβαση στον οξύ διαχωρισμό τύπου Β κατά Stanford ή ΙΙΙ κατά DeBakey, συνίσταται στην αντικατάσταση της κατιούσας θωρακικής αορτής ή και τμήματος της κοιλιακής αορτής, με μόσχευμα από συνθετικό υλικό.
Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει αποκατάσταση του ανευρύσματος της αορτής με ενδοαυλική τοποθέτηση stent.
Η χειρουργική αντιμετώπιση του διαχωρισμού της αορτής είναι μία απαιτητική και πολύπλοκη επέμβαση που προϋποθέτει εξειδίκευση και εμπειρία από όλα τα μέλη της καρδιοχειρουργικής ομάδας.
bottom of page